Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Τo τυχαίο φιλί στην τυχαία πόλη




-Οι καπνοί που δεν έσβησαν
Στάζουν θειάφι και άγγιγμα στο φως
Έτσι ξεκινάει συνήθως ο έρωτας ανάμεσα σε δύο ανθρώπους που στέκονται πίσω από την ίδια εστία φωτιάς
Αυτή είναι η ιστορία μιας παράνομης πράξης
Ενός τυχαίου φιλιού σε μία τυχαία πόλη και εποχή
Που δε χωρούν συναισθηματισμοί
Τα γράμματα αυτής της μικρής εισαγωγής ίσως να έπρεπε να είναι κάπως πλάγια
Αλλά οι συγγραφείς δεν ξέρουν πια καλλιγραφία και στο μεθύσι όλα φαίνονται κυρτά..-


Στο μικρό θεατράκι
Κοιτάζω το σπίτι
Ακριβώς απέναντι, ευθεία μπρστά
-Ευθέως-
Βλέπω την πόλη
Και είναι τόσο στατική
-Κι έτσι δεν τους χαριζόμαστε δε θα τους χαριστούμε ποτέ-

Σκέφτομαι κάποια λόγια
Μία τυχαία συνάντηση
Με έναν τυχαίο άνθρωπο
Σε έναν τυχαίο δρόμο
Σε μία τυχαία πόλη
Που τώρα με απορυθμίζει
-Καπνίζω;
-Καπνίζω. Καπνίζεις.
-Μπορώ ή μορώ;
-Οι επιστήμονες θα το έλεγαν δυσλεξία. Οι απροσάρμοστοι παρορμητισμό. Κάπως πρέπει να ονομαστεί, αλλιώς θα καταρρεύσει η οριοθέτηση τους.
-Γιατί δε μ' ακούς; Σου φωνάζω. Μου αντιτίθεσαι; Μήπως είσαι κι εσύ ένα από τα παγωμένα τζάμια των σπιτιών τους;
-Τώρα απελπίστηκα, μόλις σ' αγάπησα.
-Ίσως δεν πρέπει να ακούγονται τα λόγια.
-Έτσι θα ήταν πιο αξιοπρεπείς οι αντάρτες, πιο υστερόφημοι.
-Λες;
-Το σ' αγαπάω είναι άλλη λέξη από το σ' αγαπώ. Αυτό το Α προϋποθέτει μία αρετή. Λίγο θάρρος παραπάνω, ένα άνοιγμα, μία πιθανή πληγή.
-Φύγε. Όχι πήγαινε!Το πήγαινε προσφέρει πρωτοβουλία, ξέρεις...Αλλά χρειαζόμαστε κάτι πιο προστακτικό σε αυτή την εποχή.Το φύγε είναι αρκετό!
-Μη μου λες προς τα που να φύγω. Αφήσε με μόνο να φεύγω.
-Εντάξει, το βράδυ θα έρθω από το σπίτι να σου δώσω ένα φιλί, να έχεις κλειστά τα φώτα και να με περιμένεις. Θα χτυπήσω την πόρτα δύο φορές αργά. Έτσι δε θα δημιουργηθεί προσμονή και συναισθηματική εμπλοκή.

Το βράδυ ήρθε
Χτύπησε την πόρτα τρεις φορές
Δεν του άνοιξα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου