Του έρωτα και του νερού

-Ο έρωτας είναι θλίψη. Όταν κατακλύζεσαι από συναίσθημα είσαι μικρός
Δε μπορείς δεις πέρα από αυτό που αγγίζεις
Η ελευθεριακή συνθήκη είναι αυτή που θα σου επιτρέψει
Να αιωρηθείς κοιτάζοντας απο΄ψηλά και μέσα από αυτή τη γιγάντωση
Έχοντας αποβάλλει από πάνω σου τη νεκρή ενοχικότητα πια
Να επιστρέψεις σε εσένα και να αφοσιωθείς στη μικρότητά σου
Αν δε μάθεις πότε να επιστρέφεις στο συναίσθημά σου 
Και πότε να βγαίνεις έξω από σένα
Δεν θα αντιληφθείς ποτέ την έννοια του "μέρους".
   

-Θα είναι ώρες που θα είναι όλα ξεκάθαρα
Θα είναι ώρες που οι πιο ασύμβατοι και θορυβώδεις ήχοι θα παράξουν αρμονία
Ακόμα και η λανθασμένη πορεία γεννάει αρμονία και είναι τόσο δύσκολο, ξέρεις, να το σπάσεις αυτό
Μόνο ένας μουσικός που έχει διδαχθεί κι εξελίξει το μέγεθος της αρμονίας μπορεί καταφέρει την εφεύρεση της μη αρμονίας
Τότε θα ζήσει για μία στιγμή
Μετά η ανθρωπότητα θα καταρρεύσει.


-Το νερό έχει μνήμη
Τέσσερις διαφορετικές σταγόνες αν και με γυμνό μάτι φαίνεται να διαγράφουν μία και μόνο μία κοινή καμπύλη
Στην πραγματικότητα δεν ακουμπούν ποτέ η μία την άλλη παρά μόνο αν προέρχονται από το ίδιο ύδωρ
Πρόσεχε πως το χτυπάς για να φτιάξεις τον καφέ σου από 'δω και πέρα
Δεν είναι τυχαία η έλξη μας από τα ρευστά στοιχεία του σύμπαντος
Ο τετραγωνισμός του κύκλου δεν θα αποδειχθεί ποτέ
Γιατί δεν υπάρχουν γωνίες στην πραγματικότητα
Μόνο καμπυλότητα και ρευστότητα
Αν πάψεις να είσαι ρευστός παύεις να κυλάς στο πέρασμα των στιγμών
Δεν έχεις πια λόγο
Ούτως ή άλλως η ζωή έχει αυταξία
Η ζωή έχει σκοπό τη ζωή
Αυτό είναι το σπασμένο πόδι της θρησκευτικής πίστης
Το σπασμένο χέρι της κατανόησης
Το σπασμένο κεφάλι του μαζανθρώπου.