τη ζωη μου εγω θα την προσφερω για επιδορπιο σε εκεινους τους χορτατους μικροαστους θα την προσφερω στις πορνες για ενα κομματι ψωμι θα την προσφερω σε Εκεινον για μια ασκηση φυσικης και σε Εκεινον για μια μεταμοσχευση απωθημενων και σε Εκεινον για μια προποση στο “παντα” και σε Εκεινον για μια τελευταια εμμονη οι εραστες μου ολοι ενας Εκεινος πλαστα ονοματα θα φτιαξω και σε ολους σας θα αφηνω λιγο απτο κραγιον μου θα στρατευτω και ενωπιον του Κομματος θα ευνουχιστω θα στρατευτω ξανα και ενωπιον του δρομου θα χριστω “φιληδονη αυτοχειρας” κοινωνικους ασκητες θα επικαλεστω ως συντροφους η παρανοια θα παρει χρωμα λευκο το μπορντο παραιτειται γι'αποψε σε ολα τα στελεχη τα υγρα μου θα προσφερω κι επειτα θα καψω τα πανο κι οταν θα συναντω ολους εκεινους για ποιους να σου πρωτοπω δεν ξερω για τους εραστες του πεζοδρομιου-ονοματα μη ζητας καταδοτης εμπρηστων δε γινομαι θα τους κερναω ενα τσιγαρο στη μεση και οργασμους θα απαιτω εκεινοι τις ιστοριες μου θα προσφερουν στους αλλους εκτελεσμενους και γω τις δικες τους-αν μας επιτρεπεται ιδιοκτησια προσωπικου βιωματος- οπως τοτε που η μαρα μιλησε για τον ποιητη και γω για τους “κοινωνικους ασκητες” της μ. ουρλιαξα και εκει που τις φαντασιωσεις μας ο ενας στον αλλο θα ξερναμε εκει που ενα κρασι του 1,80 σαπιο αναμεσα μας θα κειτεται καυλωμενο εκει θα αποχωρησω. Ευχαριστω θα πω σε ολους τους, και επειτα θα υποκλιθω.
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013
Λευκά Σεντόνια της Malabar Ista
τη ζωη μου εγω θα την προσφερω για επιδορπιο σε εκεινους τους χορτατους μικροαστους θα την προσφερω στις πορνες για ενα κομματι ψωμι θα την προσφερω σε Εκεινον για μια ασκηση φυσικης και σε Εκεινον για μια μεταμοσχευση απωθημενων και σε Εκεινον για μια προποση στο “παντα” και σε Εκεινον για μια τελευταια εμμονη οι εραστες μου ολοι ενας Εκεινος πλαστα ονοματα θα φτιαξω και σε ολους σας θα αφηνω λιγο απτο κραγιον μου θα στρατευτω και ενωπιον του Κομματος θα ευνουχιστω θα στρατευτω ξανα και ενωπιον του δρομου θα χριστω “φιληδονη αυτοχειρας” κοινωνικους ασκητες θα επικαλεστω ως συντροφους η παρανοια θα παρει χρωμα λευκο το μπορντο παραιτειται γι'αποψε σε ολα τα στελεχη τα υγρα μου θα προσφερω κι επειτα θα καψω τα πανο κι οταν θα συναντω ολους εκεινους για ποιους να σου πρωτοπω δεν ξερω για τους εραστες του πεζοδρομιου-ονοματα μη ζητας καταδοτης εμπρηστων δε γινομαι θα τους κερναω ενα τσιγαρο στη μεση και οργασμους θα απαιτω εκεινοι τις ιστοριες μου θα προσφερουν στους αλλους εκτελεσμενους και γω τις δικες τους-αν μας επιτρεπεται ιδιοκτησια προσωπικου βιωματος- οπως τοτε που η μαρα μιλησε για τον ποιητη και γω για τους “κοινωνικους ασκητες” της μ. ουρλιαξα και εκει που τις φαντασιωσεις μας ο ενας στον αλλο θα ξερναμε εκει που ενα κρασι του 1,80 σαπιο αναμεσα μας θα κειτεται καυλωμενο εκει θα αποχωρησω. Ευχαριστω θα πω σε ολους τους, και επειτα θα υποκλιθω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Στα λευκά σεντόνια είναι πάντα πιο ευδιάκριτοι οι λεκέδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΄χεις;
Τα βρώμικα σκεπάσματα πρέπει να αλλάζουνε!
Μόνο στους μοναχικούς ύπνους να σκεπάζεσαι με Το σεντόνι σου.
Μην προσφέρεσαι στους βωμούς τους.
Έχουν στρώσει λευκά σεντόνια για να σε παγιδέψουν,
σε μια μυστικιστική τελετή για θυσία στον θεό τους.
Ο θεός τους πείνασε και έστειλε τον πιο πιστό του άγγελο
για να εκπληρώσει την επιθυμία του.
Έστειλε Εκείνον λοιπόν όπως σωστά κατάλαβες και εσύ.
Διασπάστηκε για να σε μπερδέψει αλλά έχει μία μορφή.
Είναι ο χορτασμένος μικροαστός που η άπληστη λαιμαργία του τον έκανε πόρνη για παραπάνω ψωμί και με ασκήσεις φυσικής-αντίθετες από την φύση της-προσπάθησε να αποδείξει το μεταφυσικό ''πάντα'' με τελευταία του εμμονή την μεταμόσχευση των απωθημένων του σε Σένα.
Μα δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως έργο τέχνης αυτό το Αγγελικό τέρας;
Μα φυσικά.Αρκεί να γελάσεις με αυτό.Όχι όμως νευρικό γέλιο γιατί ειδικεύεται στις νευρώσεις.
Όμως,Malabar,Ερατώ και λοιποί αναγνώστες,δεν λείπει κάτι ακόμα;
Το αισθάνεστε και εσείς έτσι δεν είναι;
Λείπει ένα ακόμη σεντόνι.
Λείπει ένα λευκό σεντόνι ακόμα,στο οποίο πάνω θα γραφτούν με το κραγιόν σου (ξέρεις εσύ),όλες οι υποσχέσεις που εκβιαστικά θέλανε να πάρεις.
(-παράνοια,παράνοια, παράνοια, παράνοια, παράνοια,παράνοια,παράνοια, παράνοια....
-Τι μουρμουράς τώρα εσύ;
-παράνοια,παράνοια, παράνοια,παράνοια, παράνοια, παράνοια, παράνοια....
-Πιο συγκεκριμένος;
-παράνοια το λευκό σεντόνι,παράνοια το κραγιόν,παράνοια κίνδυνος,παράνοια τα υγρά στο σεντόνι,παράνοια πάλι μπορντό,παράνοια....
-Τι έχουμε πει;Άσεμε να τελειώσω.
-...)
Συγνώμη για την διακοπή.
Λείπει ένα λευκό σεντόνι ακόμα,στο οποίο πάνω θα γραφτούν με το κραγιόν σου (ξέρεις εσύ),όλες οι υποσχέσεις που εκβιαστικά θέλανε να πάρεις.
Τύλιξε τον με αυτό και απόλαυσε το θέαμα!
Θα σου δώσει πίσω όλοι την ηδονή που σου κλέψανε!
Και μην ξεχάσεις και αυτό...
καμμένη γη....
θέλω να σας δω
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σας αγγίξω
και τους 2