Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Είναι όμορφα τα όνειρα


Είναι όμορφα τα όνειρα που μπερδεύονται τα πρόσωπα
Που την επόμενη μέρα τα συναντάς 
Και μπλεγμένα αποπνέονται εκ των έσω σου ονόματα
Και η γλώσσα μουδιάζει
Αν δε προσέξεις θα ξεράσεις την απομάγευση πριν την ώρα της
Και κάθε φορά 
Ξεχνιέται η ρημάδα η φαντασία
Σου υπενθυμίζει το χώρο της όταν είναι πια αργά
Κι εσύ έχεις τραβήξει το σκοινί λιγάκι παραέξω
Προέκταση πορείας
Μες στην αφηρημάδα σου κινδυνεύεις να πέσεις στο χαντάκι

Είναι όμορφα τα όνειρα που τα πρόσωπα μιλούν χωρίς να ανοιγοκλείνουν στόματα
Γιατί το πρωί έχει έρθει ο χειμώνας πριν προλάβεις να τρομάξεις
Και ο καθρέφτης δε χαρίζει κάστανα
Σε κοπανάει αφήνοντας σημάδια αξέχαστα
Αυτός και ο καφές που αν δε προσέξεις
Η καλημέρα του θα σου κάψει τη γλώσσα 
Ή αν δε τηρήσεις τα τυπικά σου και ασπρίσει ο πάτος του ποτηριού
-Γιατί μη μου πεις ότι δεν αφήνεις έστω μια γουλιά-
Τα μάτια σου θα τα πνίξει η ώχρα και το απόρθητο κενό
Με υπογραφή γιατρού και πόρισμα "Μαζοχισμός της μη ικανοποίησης"

Είναι όμορφα τα όνειρα που δε σου φυλάνε τα δανεικά
Ούτε σου ζητάνε ρέστα πριν την ώρα τους
Δε μετράνε το μπόι σου ούτε σου παίρνουν τα μέτρα για να σε ξοφλίσουν
Γιατί σέβονται τη χάρη σου και το δικαίωμα σου στη δοκιμή
Το πολύ πολύ καμιά νύχτα να φύγεις και να τινάξεις τις ασυνείδητες ιστορίες σου στον αέρα 
Με ένα πιστόλι χωμένο στο λαρύγγι 
Γιατί και αυτό δοκιμή είναι στην ανοχή της εκλογίκευσης, ας το παραδεχτούμε επιτέλους

Είναι όμορφα τα όνειρα με τους αμάρανθους και τα νυχτολούλουδα
Που κρέμονται ανάποδα στα μπαλκόνια
Με τις γλάστρες κολλημένες από την κάτω μεριά
Για να μπορείς να μυρίσεις τα άνθη χωρίς να τεντώνεσαι 
Αυτά τα μπαλκόνια είναι τα ομορφότερα που έχω δει ποτέ μου
Δεν έχουν κάγκελα γιατί δε χρειάζεται να εμποδίσουν καμία πράξη 
Δεν είναι χτισμένα μπροστά από πόρτες γιατί τα όνειρα δε γνωρίζουν είσοδο κι έξοδο
Ούτε αρχή, μέση και τέλος
Και οι γλύπτες είναι άχρηστοι 
Γιατί μέσα σε αυτά τα μπουρδέλα δεν υπάρχει σκληρό υλικό.